ከዓለማችን ታላላቅ ሚስጥሮች አንዱ በደቡብ ፓስፊክ ውቅያኖስ ውስጥ የሚገኙት ከቺሊ የባህር ዳርቻ በስተምዕራብ 4,000 ኪሎ ሜትር ርቀት ላይ የሚገኙት የኢስተር ደሴት ጣዖታት ናቸው። ይህ ደሴት ራፓ ኑኢ ተብሎ የሚጠራው በ1722 የትንሳኤ እሁድ በኔዘርላንድ ካፒቴን ተገኝቷል። በዚያን ጊዜ ሰው አልባ ነበር ፣ ግን በግዛቷ ላይ እያንዳንዳቸው ብዙ ቶን የሚመዝኑ በመቶዎች የሚቆጠሩ ግዙፍ ምስሎች ነበሩ። የእነዚህ ጣዖታት ስሞች ባህላዊ ቃልሆኗል
"ሞአይ" የሚለው ቃል። የኢስተር ደሴት ሐውልቶች ዓይን የለሽ ፊት አላቸው። ከመካከላቸው ትልቁ ፓሮ 82 ቶን ይመዝናል እና ወደ 9.9 ሜትር ቁመት ይደርሳል።
ታዲያ ማን ገነባቸው እና እንዴት ደረሱ? እስካሁን ድረስ ለእነዚህ ጥያቄዎች ትክክለኛውን መልስ ማንም አያውቅም, ግን ብዙዎች መልሱን ለማግኘት እየሞከሩ ነው. የደሴቲቱ ነዋሪዎች ሞዋይን ያለ መጓጓዣ ቀርጾ ቀና አድርገው ማስቀመጥ በጣም የማይቻል ነበር፣ በጥንታዊ መሳሪያዎቻቸው ብቻ።
አንድ ፅንሰ-ሀሳብ እንደሚያመለክተው ኢስተር ደሴት በፖሊኔዥያ መርከበኞች ይኖሩ ነበር በከዋክብት ፣ ሪትሞች እየተመሩ በጀልባዎቻቸው ይጓዙ ነበር።ውቅያኖስ, የሰማይ ቀለም እና የደመናት ቅርጽ. ለመጀመሪያ ጊዜ በደሴቲቱ ላይ የደረሱት በ400 ዓክልበ. ምናልባት በደሴቲቱ ላይ ሁለት ዓይነት ነዋሪዎች - አጭር እና ረዥም ጆሮዎች ነበሩ. ጆሯቸው የረዘመ ህዝብ ገዥዎች ነበሩ እና ጆሯቸው አጭር የሆኑትን ሰዎች ሞአይ እንዲቀርጹ አስገድደውታል። ለዚህም ነው በኢስተር ደሴት ላይ ያሉት ምስሎች በአብዛኛው ረጅም ጆሮ ያላቸው። ከዚያም ጆሮ ያጠሩ ሰዎች አምፀው ረጅም ጆሮ ያላቸውን ሰዎች በሙሉ ገደሉ።
የኢስተር ደሴት ሐውልቶች በደሴቲቱ ላይ ካለው የእሳተ ገሞራ ግድግዳ ጫፍ ጫፍ ላይ የተቀረጹ ይመስላል። ከጥንታዊው ጠንካራ ሳር በተሠሩ ገመዶች ታግዘው አንቀሳቀሷቸው። ገመዱ በሞአይ ዙሪያ ተጠመጠመ ከዛም ትልቅ ቡድን
ወንዶች አንድ ጫፍ ወደፊት ጎትተዋል።
ሌላ ትንሽ ቡድን እንደ ተቃራኒ ክብደት ሰራ እና የገመድ ሌላኛውን ጫፍ ወደ ኋላ ጎተተ።
በዚህም የኢስተር ደሴት ሐውልቶች ወደ ውቅያኖስ ተንቀሳቅሰዋል። ይህ ሂደት በጣም ከባድ ስለነበር አንድን ጣኦት ማንቀሳቀስ አንድ ወር ሊወስድ ይችላል።
የኢስተር ደሴት ህዝብ ቁጥር 11,000 ደርሷል ተብሎ ይታመናል። በደሴቲቱ ትንሽ ስፋት የተነሳ ሀብቷ በፍጥነት ተሟጧል።
ሁሉም ሲዳከሙ ሰዎች ወደ ሥጋ መብላት ጀመሩ - እርስበርስ መበላላት ጀመሩ። በሐውልቶቹ ላይ ያለው ሥራ ቆሟል። መቼ
የመጀመሪያዎቹ አውሮፓውያን በደሴቲቱ ላይ ደረሱ፣ አብዛኛው ነዋሪ ቀድሞውንም አልቋል።
ሌላው ጥያቄ ሞአይ የተሸከመው ተግባር እና ለምን እንደተገነባ ነው። የአርኪኦሎጂ እና የአዶግራፊ ትንታኔ እንደሚያሳየው የኢስተር ደሴት ምስሎች ምልክቶች ነበሩሀይማኖታዊ እና ፖለቲካዊ።
ከዚህም በተጨማሪ እነርሱን ለፈጠሩት ሰዎች የመንፈስ ቅዱስ ማከማቻዎች ነበሩ።
ሞአይ የተነደፈችው ለምንድነው እና ለምን እንደተገነባች ምንም ይሁን ምን ዛሬ ታዋቂነታቸው ከመቼውም ጊዜ በላይ ከፍ ብሏል።
በአሁኑ ጊዜ በደሴቲቱ ላይ የዘመናዊው የቱሪዝም ኢንዱስትሪ እያደገ ነው፣ በመቶዎች የሚቆጠሩ መንገደኞች እና የማያውቁ ወዳጆች ወደዚያ ይመጣሉ ግርማ ሞገስ የተላበሱ ጣዖታትን በዓይናቸው ለማየት ባህር ላይ።
