ታላቁ ጦርነት፣ጀግንነት፣ጥንካሬ፣ሀገር ወዳድነት እና ታላቅ ድፍረት የሶቭየት ህዝብ ጠላትን እንዲቋቋም ረድቶታል። ጦርነቱ ቀላል አልነበረም፣ ብዙ ንፁሀን ልጆች፣ አባቶች፣ እናቶች፣ ልጆች ያሏቸው ወጣት ልጃገረዶች ሞቱ። የሞቱት ለወደፊት ወራሾቻቸው እና ለሀገራቸው ነው። ምንም እንኳን ከውስጥ ቢተፉም፣ እና “ለምን?” የሚለው ጥያቄ ሁሌም ያሰቃይ ነበር፣ነገር ግን አሁንም የሆነ ሃይል እንዲነሱ እና እንዲቀጥሉ አስገደዳቸው።
የጥፋት ስፍራው ለወታደራዊ ስራዎች ሰፊ ክልል የከፈቱ የማይታዩ ትናንሽ ከተሞች ነበሩ። ስም በሌለው ከፍታ ላይ የተደረገው ጦርነት የሶቪዬት ጦር በማንኛውም ሁኔታ ተስፋ እንዳልቆረጠ አመላካች ሆኗል, ጥሩ ውጤት እና ድል ዋናው መመሪያ ነበር. እንደ አለመታደል ሆኖ ስለዚህ ክስተት ለምሳሌ ስለ ስታሊንግራድ ብዙ አልተነገረም, እና ይህ ሙሉ በሙሉ ስህተት ነው. ይህ ትግል የሀገር ፍቅር ማለት ምን ማለት እንደሆነ የሚያሳዩ አንዱ በመሆኑ በትምህርት ቤቱ ሥርዓተ ትምህርት ሊጠና ይገባዋል።
የመዋጋት ነጥብ
ሴፕቴምበር 1943። የኦሪዮል-ኩሊኮቭስካያ ጦርነት እያበቃ ነበር, እና የሶቪየት ወታደሮች በመላው ምዕራባዊ ግንባር ላይ ጥቃት ሰንዝረዋል. ጀርመኖች ተቆጥተው በንቃት ይሰጡ ነበርመቋቋም. ከነዚህ መሬቶች ወረራ ጋር ተያይዞ ሚስጥራዊ "የሚበር ክልል" - ስማቸው ያልተጠቀሰ ቁመት እንዳለ መረጃ ደረሰላቸው።
የተቃዋሚዎች ፍላጎት በንዴት መጫወት ጀመረ ምክንያቱም ከፍታውን በመያዝ ረገድ የሩሲያን ምዕራባዊ ግዛቶች ከሰማይ መያዝ ይቻላል ።
ከዚያም ስም የሌለው ቁመት የት ነው የሚለው ጥያቄ ተነሳ። ከሮስላቭል ፣ ስሞልንስክ ክልል 17 ኪሎ ሜትር ርቀት ላይ ፣ የተለየ የተጠናከረ ዞን ተገኘ። በጣም አስፈላጊ የሆነ ስልታዊ ቦታ ያዘ እና እንደ ሚስጥራዊ መገልገያ ይቆጠር ነበር።
የሶቪየት ጦር ለሁለት ቀናት ከጀርመኖች መልሶ ያዘ። ወደ ጦርነት ከገቡት 18 ወጣቶች በሕይወት የተረፉት ሁለቱ ብቻ ናቸው።
ጀርመኖች በመጀመሪያ ግራ ተጋብተው ስለ ጉድጓዶቹ እየተጣደፉ እና ጉድጓዶች ተቆፍረዋል ፣ ግን በመጨረሻ ግትር ሆነው ስም-አልባውን ከፍታ መውሰድ ጀመሩ። ከዚያ በኋላ ወታደሮቻችን አሁንም ጠላትን የማዘናጋት እድል ነበራቸው - ጉዳዩ ወራሪውን ከግዛታቸው እንዲያነሱት ረድቷቸዋል።
በህይወት ይቆዩ
ከተረፉት አንዱ በቀላሉ ከመሬት ተቆፍሯል። ወንድሞቹ ቦት ጫማውን በማውጣት አገኙት፣ የልብ ምት ተሰማው እና ወዲያውኑ ጎትተው ማውጣት ጀመሩ። Evgeny Lapin የሶቪየት ጀግና ሆኖ ተገኘ።
ከረጅም ጊዜ ህክምና እና ተሀድሶ በኋላ ወደ ወታደራዊ ክፍሉ ተመለሰ። በአጭር ጊዜ ውስጥ ጥቂት ተጨማሪ የውጊያ ቁስሎችን አግኝቶ ተምሮ በርሊን ደረሰ። ከጦርነቱ ማብቂያ በኋላ ወደ ዶኔትስክ ከተማ ተመለሰ፣ ነገር ግን ብዙም ሳይቆይ ከቤተሰቦቹ ጋር ከዚያ ተፈናቅሏል።
በሁለተኛው በህይወት የተረፈው ጀግና ቭላሶቭ ኮንስታንቲን ኒኮላይቪች ላይ ፍጹም የተለየ ታሪክ ደረሰ።እሱ ሞቷል ተብሎ ተዘርዝሯል፣ እና ቤተሰቦቹ የሞት ማዘዣ ደርሰው ነበር።
በእርግጥም በጀርመኖች ተማርኮ ከዚያ እስር ቤት እና ጀርመን ማጎሪያ ካምፕ ተወሰደ። ነገር ግን ከአገሮቹ ጋር ማምለጥ ችሏል። በ1944፣ በጣም ቆስሏል፣ ነገር ግን ተረፈ።
አለፈው ጉዞ
ስም የለሽ ቁመት ሀውልት በጥቅምት 1966 በሶቪየት አርክቴክት ሊዮኒድ ኮፒሎቭስኪ ተሰራ። መታሰቢያው የክብር አረንጓዴ ቀበቶ አካል ነበር - በጦርነቱ ጊዜ መጀመሪያ ላይ ለሌኒንግራድ በተደረጉት ጦርነቶች ድንበር ላይ የተዋቀረ መዋቅር።
ንፁህ አየር፣ ሰላማዊ መንፈስ እና ይህ ስም-አልባ ከፍታ… የካሉጋ ክልል በፍፁም የማይረሳ ነገር በትዝታ ውስጥ አስቀምጧል። ከጀርመን ጠላቶች የተወረወሩትን ግዛቶች የማጥቃት እና የመልሶ ማጥቃት ዘዴዎች ለሶቪየት ዜጋ የፍርሃትና የቁጣ አለም ውስጥ መስኮት ከፈቱ - ቀጥሎ ምን እንደሚሆን ማንም አያውቅም።
የኮንስታንቲን ቭላሶቭ እና የኢቭጄኒ ላፒን ብዝበዛ የሩሲያ ዜጎች የጀግኖችን መታሰቢያ የማክበር ግዴታ አነሳሱ። ለዚህ ክብር ሲባል ሙሉ የመታሰቢያ ኮምፕሌክስ "ስም የለሽ ቁመት" ተከፍቷል።
የጊዜዎች ኤግዚቢሽን
ከሀውልቱ በተጨማሪ ለአስራ ስምንት ወታደሮች ጀግንነት ክብር ሙዚየም ተፈጥሯል። ከካሉጋ ግዛት ከፋሺስት ወራሪዎች ነፃ ስለመውጣቱ ታሪክ ይተርክልናል። የሙዚየሙ ትርኢት በጣም የተለያየ ነው፡ በወታደራዊ መሳሪያዎች ቁፋሮ ወቅት ከተገኙት ጥይቶች እስከ ሙዚቃ ወረቀቶች ድረስ የV. E. Basner "ስም የለሽ ከፍታ" የተፃፈበት።
ግዛቱ በጣም ትልቅ ነው፣አስገራሚ ታሪኮች ከየጦርነት ጊዜያት ወደ ያለፈው ይወስድዎታል።
መግቢያ ነፃ ነው፣ጉብኝቶችም ነጻ ናቸው፣ስለዚህ ማንም ሰው የጀግኖቹን ትውስታ ማክበር ይችላል።
ፕሮጀክት 224.1
በኖቮሲቢሪስክ የኪሮቭስኪ አውራጃ ከ2010 ጀምሮ "ስም የለሽ ቁመት 224.1" (እነዚህ መጋጠሚያዎች ናቸው) ፕሮጀክቱ በአስተዳደሩ ተደራጅቶ ከ"የኪሮቭ ዩኒየን" ከተሰኘው ድርጅት ወጣት ወንዶች ጋር።
የወረዳው ወጣቶች ብቻ ሳይሆኑ ዝግጅቱን የማወቅ ጉጉት ነበራቸው ነገር ግን ከአልታይ ሪፐብሊክ የሜይማ መንደር የመጡ ወጣቶችም ተቀላቅሏቸዋል።
ወደዚህ ፕሮጀክት ለመግባት በየአመቱ የውትድርና ማሰልጠኛ ውድድሮች ይዘጋጃሉ፣ እያንዳንዱ ወጣት መሳተፍ ይችላል። በባህላዊ መልኩ ምርጫውን ያለፉ በድል ቀን በተደረገው ሰልፍ ላይ ይሳተፋሉ እና የሰራዊቱን ትዕዛዝ ያስፈጽማሉ።
ከተለያዩ ዝግጅቶች በኋላ ተሳታፊዎች የክፍል ሰአቶችን በት/ቤቶቻቸው ያሳልፋሉ እና ወደዚህ ውድድር ትኩረት ለመሳብ እየተፈጠረ ያለውን ነገር ያወራሉ።
አንዳንዶች ወደ ፊት ይሄዳሉ እና ከጉዞው በኋላ ትልልቅ ፕሮግራሞችን ያካሂዳሉ፡ ክብ ጠረጴዛዎች፣ ጋዜጣዊ መግለጫዎች፣ የራሳቸውን ቪዲዮዎች እና የፎቶ ታሪኮችን ያቀርባሉ።
ይህ ፕሮጀክት ለከተማው ነዋሪዎች በተለይም ለከተማ ወጣቶች ስልታዊ የሀገር ፍቅር ትምህርት ከፍተኛ ደረጃ ላይ ደርሷል።
እንዲህ ያሉ የተደራጁ ዝግጅቶች በነበሩባቸው አምስት ዓመታት ውስጥ 110 ሰዎች የመታሰቢያውን ሕንፃ ጎብኝተዋል። በእርግጥ ለራሳቸው አዲስ ነገር አግኝተዋል። ደግሞም እያንዳንዱ መሬት በራሱ ልዩ ታሪክ የተሞላ ነው።
ማንም አልተረሳም
ከዚህ ቀደም እንደተገለፀው በየዓመቱ "ስም የለሽ ቁመት"የሟቹን ጀግኖች መታሰቢያ ለማክበር ከወታደሩ እና ከወንዶች ጋር ይገናኛል ። ጉልህ ክስተቶች የግድ ለድል ቀን የተሰጡ አይደሉም፣ ብዙዎቹ የሚከናወኑት በአመቱ አጋማሽ ላይ ነው።
ወጣቱ ትውልድ ያለፈውን በጣም ያስባል፣ይህም መልካም ዜና ነው። የጀግኖች መታሰቢያ በሰው ልብ ውስጥ ለዘላለም መኖር አለበት። እና እዚህ ያለው ቁም ነገር ያለፉትን ብዝበዛዎች አድናቆት ሳይሆን የሀገር ፍቅር ትምህርት እና በትውልድ አገራቸው ኩራት መፍጠር ነው።
